Porażenie kurczowe połowicze

Porażenie kurczowe połowicze (hemiplegia spastica). Postać ta w ok. '/₃ przypadków wywołana jest przyczynami działającymi już po urodzeniu dziecka, natomiast w pozostałych ²/₃ przypadków niekorzystnymi czynnikami okołoporodowymi (np. niedotlenieniem płodu, nieprawidłową akcją porodową itp.). Pierwsze objawy mogące wskazywać na możliwość istnienia tej postaci mózgowego porażenia dziecięcego ujawniają się najczęściej pomiędzy 3 a 5 miesiącem życia, przy czym zwraca tu uwagę wyraźnie mniejsza aktywność i ograniczenie ruchów kończyn niedowładnych w porównaniu z kończynami po stronie przeciwnej (nie objętej niedowładem). Omawiana postać kliniczna mózgowego porażenia dziecięcego stosunkowo rzadko dotyczy dzieci przedwcześnie urodzonych.

Zależnie od stopnia deficytu neurologicznego Ingram rozróżnia postać lekką, o średnim nasileniu i postać ciężką. W omawianej postaci klinicznej mózgowego porażenia dziecięcego objawom niedowładu połowiczego towarzyszą często objawy atetozy (w ok. 60% przypadków). Nierzadko w zajętych kończynach stwierdza się zaburzenia czucia, zwłaszcza kinestetycznego i dyskryminacji. W miarę wzrastania dziecka pojawia się upośledzenie wzrostu niedowładnych kończyn, a także występujące zaburzenia wegetatywne, głównie typu naczyniowego. Stwierdza się niekiedy także zaburzenia w polu widzenia.

Rozwój umysłowy wielu dzieci jest prawidłowy lub nieznacznie obniżony, a głębsze upośledzenie umysłowe zdarza się w tej postaci rzadziej niż w innych. U pewnej liczby dzieci występują zaburzenia mowy, padaczka oraz zaburzenia w sferze emocjonalnej.

Źródło:

1. Melatonina
2. Mózgowe porażenie dziecięce / pod red. Romana Michałowicza. - Wyd. 3 popr. i uzup. - Warszawa : Wydawnictwo Lekarskie PZWL, cop. 2001
3. Luteina
4. Mózgowe porażenie dziecięce w teorii i terapii / Kazimierz Jacek Zabłocki. - Warszawa : Wydawnictwo Akademickie Żak, 1998

Mioglobina

Oznaczanie

• Immunonefelometria lateksowa
• Immunoturbidymetria lateksowa
• ELISA
• RIA
• Metody immunofluorescencyjne
• Paski do badania moczu (peroksydaza) nie dają zadawalających wyników
  (mocz jest uprzednio rozcieńczony w proporcjach 1:40)

Lipemia może powodować interferencje w metodach nefelometrycznych
i turbidymetrycznych. W procesie wirowania próbki lipemicznej przy 15.000-
20.000 x g przez 15 minut tłuszcze zbierają się na powierzchni. Turbidymetria jest
nieco bardziej czuła na interferencje ze strony hemoglobiny niż nefelometria (przy
stężeniach hemoglobiny wynoszących odpowiednio >0,12 mmol/L i > 0,18 mmol/L).

Trwałość mioglobiny w surowicy lub osoczu wynosi dwa dni w temperaturze +20°C,
tydzień w temperaturze +4°C i ponad 2 miesiące przy -20°C. Poziom mioglobiny
w moczu należy oznaczyć natychmiast, ponieważ jej trwałość wynosi tylko 8 godzin
w temperaturze +2°C. Jeżeli zachodzi konieczność przechowania próbki, należy
dodać do niej 0,1 mol/L NaOH tak aby miała odczyn zasadowy (pH 8,5 - 9) i wówczas
zachowuje trwałość przez ponad 12 dni. W innym pH mioglobina jest niestabilna
zarówno w temperaturze -20°C jak i -70°C.

F unkci a/ występowanie

Mioglobina odpowiedzialna jest za transport i magazynowanie tlenu w mięśniach
szkieletowych i mięśniu sercowym, gdzie stanowi 4% jego masy. Jest ona uwalniana
do surowicy w przypadku uszkodzenia mięśni prążkowych (rabdomioliza, uraz
wielonarządowy, oparzenia). Ze względu na niską masę cząsteczkową (17,8 kD) łatwo

ulega filtracji i rozpadowi w nerkach. U zdrowych osobników stężenie w moczu
stanowi około 1/10 stężenia w surowicy (surowica do 70 |ig/L, mocz do 7 |J.g/L).

W rabdomiolizie poziom w surowicy wzrasta 40 do 400-krotnie (do 40 mg/L),
natomiast w moczu zaobserwowano wzrost o 20 - 8000 mg/L (średnio 580 mg/L).

U chorych, u których nie wprowadzono leczenia trombolitycznego, mioglobina osiąga
najwyższą wartość - około 3000 [ig/L w 10 godzin po przebytym zawale mięśnia
sercowego. W przypadku zastosowania trombolizy takie, a nawet wyższe wartości
obserwuje się już po 3 godzinach.

U pacjentów z zawałem mięśnia sercowego stężenie mioglobiny w moczu jest mniejsze
niż 15 mg/L. Wyższe stężenie szczególnie przy współistnieniu innych czynników jak
odczyn kwaśny moczu może powodować uszkodzenia kanalików. Ostatnie badania
wykazują, że 1 mg/L jest wartością progową, a klirens mioglobiny mniejszy niż
4 ml/min stanowi kolejny czynnik ryzyka wystąpienia niewydolności nerek
u pacjentów z rabdomiolizą oraz z urazami wielonarządowymi.

Znaczenie diagnostyczne
Surowica

• W przypadkach zawału mięśnia sercowego, już po dwóch godzinach od
  wystąpienia bólu można zaobserwować znacznie podwyższony poziom
  mioglobiny. Dodatnia wartość predykcyjna wynosi 0,64 (mała swoistość
  testu) a ujemna 0,98, co oznacza, że prawidłowy poziom mioglobiny

12 godzin od wystąpienia bólu z dużym prawdopodobieństwem wyklucza
ostry zespół wieńcowy. Wysoka czułość diagnostyczna mioglobiny powiązana
jest niestety z jej małą swoistością. CK-MB, troponina T i troponina

1. są bardziej swoistymi markerami zawału i z tego względu oznaczanie
   mioglobiny nie stanowi podstawowego markera biochemicznego ostrej
   niewydolności wieńcowej.

Brak swoistości spowodowany wzrostem stężenia mioglobiny w wyniku np. upadku
czy iniekcji domięśniowych może być skompensowany poprzez równoczesne
oznaczenia innych białek, jak sercowe białko, wiążące kwasy tłuszczowe (H-FABP).

Surowica i mocz

• Wzrost stężenia mioglobiny spowodowany uszkodzeniem mięśni
  szkieletowych może być tak gwałtowny (rabdomioliza, urazy wielonarządowe),
  że stanowi zagrożenie wystąpienia niewydolności nerek. Zagrożenie to może
  być ocenione w oparciu o stężenie mioglobiny w surowicy i określenie jej
  klirensu.
• Oznaczenia mioglobiny wykorzystać można w medycynie sportowej w celu
  oceny stanu wytrenowania zawodników. U sportowców trenujących regularnie
  uwalnianie mioglobiny do surowicy jest opóźnione.
• Innymi przyczynami podwyższonego poziomu mioglobiny w surowicy

i moczu mogą być: nadmierny wysiłek mięśniowy, iniekcje domięśniowe,
zespół zmiażdżenia, udar cieplny, niska temperatura, oparzenia, zapalenie
wielomięśniowe, twardzina układowa, twardzina ograniczona, toczeń
rumieniowaty, gorączka, zespół zapalenia mięśni, dystrofia mięśniowa
Duchenne’a, hipokalemia, hipofosfatemia, hipernatremia, śpiączka
spowodowana środkami nasennymi, cukrzyca, niedoczynność tarczycy, zespół
Conna, uszkodzenia mięśni spowodowane toksynami oraz narkotykami
(alkohol, kokaina, amfetamina, fencyklidyna, EAC, fibraty, sukcynylocholina,
jad węży i owadów, tlenek węgla, mięso przepiórcze), infekcje przebiegające
z wysoką temperaturą (tężec, tyfus, wirus Coxackie, grypa).

Źródło reumatyzm.

Kiedy powiedzieć dziecku o adopcji

...kiedy trzeba będzie powiedzieć dziecku prawdę. Nina Głębocka nie ma wątpliwości: „Trzeba mówić, i to możliwie najwcześniej. Musimy tylko dopasować nasz język do świadomości dziecka. Cdysześciolatek zapyta, czy on też wyszedł z brzusz ka mamy jak inne dzieci, nie należy ignorować tego pytania. Wystarczy krótka odpowiedź: Nie. Ciebie wybraliśmy, gdy już byłeś większy, spośród wielu innych dzieci. W ten sposób poczuje się wyjątkowy i kochany. Wielu rodziców odwleka moment rozmowy, aż dziecko będzie wystarczająco „dorosłe" by zrozumieć, aż czasami robi się za późno. Najgorszy czas to wiek dorastania, czas buntu przeciwko dorosłym, jest to najgorszy moment na poznanie prawdy". Aneta: „Na kursach w ośrodku starano się przygotować nas na tę trudną chwilę. Ale myślę, że tego nie sposób załatwić jedną rozmową. Dzieci wszystko wyczuwają, będą drążyć ten temat, dlatego myślę, że najlepiej cały czas, na bieżąco zapewniać ich o naszym uczuciu do nich i stopniowo tłumaczyć, co to jest adopcja i jak stały się częścią nowej rodziny. Najbardziej boję się złych ludzi. Zawsze może znaleźć się ktoś „życzliwy", kto w brutalny i wypaczony sposób oznajmi Ani, że została adoptowana, martwię się jaki to będzie miało wpływ na jej zdrowie psychiczne."
Piotrek: „Mamy specjalną teczkę z dokumentami z sądu, z ośrodka, album ze zdjęciami, w którym jest m.in. nasze „pożegnalne" zdjęcie przed budynkiem ośrodka. Nie zamierzamy nic ukrywać. Bardzo chcieliśmy mieć dziecko - i mamy. Żyjemy dniem dzisiejszym, patrzymy jak Ania się otwiera, jak szybko się uczy raczkować. Czekamy na moment, kiedy pokażemy jej album ze zdjęciami, kiedy opowiemy, co czuliśmy, gdy jechaliśmy na pierwsze spotkanie, jak się w niej zakochaliśmy od pierwszego wejrzenia. To piękne i nie ma czego się bać. Aneta często mówi do Ani, że tak długo na nią czekała, chociaż ta mała nie zdaje sobie jeszcze sprawy ze znaczenia tych słów, to czuje się kochana. Wierzymy, że będzie dobrze".

Brak apetytu u dziecka

Mój 10-miesięczny Krystian od jakiegoś czosu nie ma apetytu. Do tej pory jadł bardzo ładnie, a teraz nie mogę go zachęcić do zjedzenia kanapki z wędliną czy jakiegoś innego dania. Co zrobić, by synek odzyskał apetyt, zastanawiam się czy aby nie wybrać lekarza?

U wielu dzieci obserwuje się czasowe zmiany łaknienia. Może synka zainteresują zupełnie nowe dania, inaczej przyrządzone potrawy i w innym kolorze. Spróbuj przygotowywać posiłki, które będziecie mogli spożywać wspólnie. Jeżeli spotkasz się ze zdecydowaną odmową, nie zmuszaj Krystiana do jedzenia. Jeśli dziecko wykazuje przyrost masy ciała i rośnie, nie ma powodu do niepokoju, że jego dieta jest nieodpowiednia.

12 tydzien ciazy

Teraz twarz Twojego szkraba przybiera proporcje dziecięce. Jest ona bardzo wrażliwa na dotyk – dotknięcie czoła maleństwa powoduje odwrócenie całej główki! Palce dłoni i stóp już się wyraźnie rozdzieliły, a z paluszków zaczynają wyrastać paznokcie. Pojawiają się zawiązki cebulek włosowych. Wykształciły się już organy płciowe, choć jeszcze za wcześnie aby można było stwierdzić czy będziesz mieć córeczkę, czy synka.
W 12 tygodniu ciąży dobiega kształtowanie się płuc, tarczycy i trzustki Twojego maluszka. Jelita, które do tej pory „chowały” się w pępowinie, teraz cofają się i układają w maleńkim brzuszku. Małe serduszko bije bardzo szybko, pompując krew do wszystkich części ciała. Główne części mózgu są już ukształtowane, powstają nowe połączenia nerwowe.
Maluszek potrafi już otwierać buzię i połykać płyn owodniowy. Zaczyna też robić....siusiu – mocz wydalany jest do płynu owodniowego.
Ważna rzecz: zaczyna funkcjonować system odpornościowy maleństwa. Dzięki temu Twoje ewentualne przeziębienie nie będzie już dla niego tak bardzo groźne. Końcem pierwszego trymestru szkrab ma ponad 6 cm długości i ważny nieco ponad 10 gram.

Zapalenie pęcherza

Zapalenie pęcherza moczowego jest to najczęściej występujący (często bakteryjny) stan zapalny dolnego odcinka dróg moczowych. Czasem dzieje się tak, że powodem zapalenia jest oddawanie wraz z moczem substancji szkodliwych. Zapalenie pęcherza może miec proces przewlekły, lub ostry. Objawem tej dolegliwości jest ból i uczucie parcia na mocz połączone każdorazowo z oddawaniem stosunkowo niewielkiej ilości moczu.
Zapaleniu pęcherza moczowego może towarzyszyc stan podgorączkowy. Podczas oglądania gołym okiem moczu, może on nie wykazywac zmian. Badaniem analitycznym moczu stwierdza się w nim niewielkie ilości białka oraz liczne krwinki białe, w mniejszej ilości krwinki czerwone oraz złuszczone komórki nabłonka i bakterii. Niestety jednak, zwłaszcza przy krwotoncznym zapaleniu pęcherza moczowego, mocz może wyglądac jak popłuczyny mięsne.
Stan chorobowy w drogach moczowych np. zwężenie cewki moczowej, przerost gruczołu krokowego, czy porażenne zwiotczenie warstwy mięśniowej pęcherza sprzyja zaleganiu moczu w pęcherzu i powstawaniu zapalenia.
Wszystkie manipulacje przy cewce moczowej lub celowe zabiegi typu cewnikowanie pęcherza, oraz brak higieny osobistej przy końcu cewki moczowej mogą powodowa zakażenie pęcherza i cewki moczowej.
Postac przewlekła zapalenia pęcherza najczęściej następuje po ostrym zapaleniu.
Rozpoznanie zapalenia pęcherza polega na stwierdzeniu zespołu objawów i dolegliwości z współistniejącymi zmianami zapalnymi w moczu oraz znamiennej bakteruri w moczu. O czym mowa w kategorii – badanie moczu.
Leczenie zapalenia pęcherza oraz profesjonalna kuracja w zakładce – leczenie.
Niezmiernie ważne jest skuteczne likwidowanie wszelkich stanów zapalnych dolnego odcinka dróg moczowych i niedopuszczenie do trwania w nich zapalenia w postaci utajonej, bezobjawowej. “Ciche” zapalenie pęcherza nie dając na początku żadnych objawów może się szerzyc na miedniczki nerkowe i na nerki a następnie przypomniec o sobie w najmniej oczekiwanych momentach np. w czasie ciąża.

21 tydzień ciąży

W 21 tydzień ciąży malec jest coraz piękniejszy. W tym tygodniu między górną wargą a noskiem pojawia się pionowa bruzda, a małżowina uszna ma już swój ostateczny kształt. Szkrab ma już na tyle mocne mięśnie karku, że potrafi w miarę prosto trzymać małą główkę.
Dziecko nadal połyka wody płodowe, ćwicząc układ pokarmowy. Świetnie rozróżnia smaki: gorzki, słodki, słony i kwaśny. Najbardziej lubi słodki smak. Rozwija się układ odpornościowy maluszka – powstają białe ciałka krwi. Jeśli w brzuchu nosisz synka, jego jąderka rozpoczynają swoją drogę z brzuszka do moszny. Bicie małego serduszka staje się coraz głośniejsze (aby je usłyszeć lekarz potrzebuje teraz jedynie stetoskopu a nie, jak dawniej, urządzenia Dopplera).
Maluszek zaczyna regularnie zasypiać i budzić się. Podczas snu najczęściej przyciska bródkę do piersi, składając ręce pod bródką. Może też odchylać maleńką główkę do tyłu.
Twoja pociecha szybko teraz przybiera na wadze, wolniej rośnie - przyszedł czas doskonalenia wykształconych już organów. Obecna waga to ok. 350 gram, długość ciała to ok. 19 cm!